- odciąć się
- сов.1) изоли́роваться; отмежева́ться2) отре́зать; огрызну́ться
ktoś umie (potrafi) się odciąć się — у кого́-л. о́стрый язы́к, кто́-л. за сло́вом в карма́н не (по)ле́зет
Syn:
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
odciąć się
Смотреть что такое "odciąć się" в других словарях:
odciąć się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}odcinać się I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odciąć — dk Xc, odetnę, odetniesz, odetnij, odciąćciął, odciąćcięła, odciąćcięli, odciąćcięty odcinać ndk I, odciąćam, odciąćasz, odciąćają, odciąćaj, odciąćał, odciąćany 1. «odłączyć, oddzielić coś od czegoś, od całości cięciem» Odciąć gałąź. Odciąć… … Słownik języka polskiego
odciąć od świata — {{/stl 13}}{{stl 7}} uniemożliwić komunikację, łączność z jakimś miejscem, wydostanie się skądś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Katastrofalne opady śniegu odcięły od świata wiele podgórskich miejscowości. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odcinać się — I – odciąć się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} demonstracyjnie zrywać z kimś lub czymś, dawać wyraz, że nie ma się już z czymś lub kimś nic wspólnego; też: wyrażać odmienny pogląd, nie uczestniczyć w czymś;… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odgryźć — dk XI, odgryźćgryzę, odgryźćgryziesz, odgryźćgryź, odgryźćgryzł, odgryźćgryzła, odgryźćgryźli, odgryźćgryziony, odgryźćgryzłszy odgryzać ndk I, odgryźćam, odgryźćasz, odgryźćają, odgryźćaj, odgryźćał, odgryźćany «odciąć coś zębami; gryząc… … Słownik języka polskiego
odcinać — ndk I, odcinaćam, odcinaćasz, odcinaćają, odcinaćaj, odcinaćał, odcinaćany forma ndk czas. odciąć (p.) odcinać się 1. forma ndk czas. odciąć się (p.) 2. «wyraźnie się zarysowywać na jakimś tle; wyróżniać się spośród czegoś, kogoś» Wieże miasta… … Słownik języka polskiego
zerwać — dk IX, zerwaćrwę, zerwaćrwiesz, zerwaćrwij, zerwaćrwał, zerwaćrwany zrywać ndk I, zerwaćam, zerwaćasz, zerwaćają, zerwaćaj, zerwaćał, zerwaćany 1. «ciągnąc, szarpiąc odłączyć, oderwać coś od czegoś; zdjąć coś gwałtownie; zedrzeć» Zrywać kwiaty.… … Słownik języka polskiego
chcieć — 1. Chcąc nie chcąc «(nawet) wbrew własnej woli»: Na widok męża zeskoczyła z osła i podbiegłszy ku niemu podniosła nań swoje wielkie oczy. Chcąc nie chcąc musiał przystanąć. Z. Kossak, Przymierze. 2. Los, traf, przypadek, pech chciał, nieszczęście … Słownik frazeologiczny
przyłożyć — dk VIb, przyłożyćżę, przyłożyćżysz, przyłożyćłóż, przyłożyćżył, przyłożyćżony przykładać ndk I, przyłożyćam, przyłożyćasz, przyłożyćają, przyłożyćaj, przyłożyćał, przyłożyćany 1. «zbliżyć coś do czegoś aż do zetknięcia (zwykle w określonym celu) … Słownik języka polskiego
zarysować — dk IV, zarysowaćsuję, zarysowaćsujesz, zarysowaćsuj, zarysowaćował, zarysowaćowany zarysowywać ndk VIIIa, zarysowaćowuję, zarysowaćowujesz, zarysowaćowuj, zarysowaćywał, zarysowaćywany 1. «pokryć coś kreskami, rysunkami» Zarysować cały arkusz… … Słownik języka polskiego
pozrywać — dk I, pozrywaćam, pozrywaćasz, pozrywaćają, pozrywaćaj, pozrywaćał, pozrywaćany 1. «szarpiąc zerwać, zdjąć gwałtownie, rozerwać wiele czegoś; zerwać, zniszczyć coś w wielu miejscach; o wezbranej wodzie, o silnym wietrze: zerwać, znieść wiele… … Słownik języka polskiego
